Creatief met taal.

Onderweg naar de winkel leest Amélie voor uit het dierenboekje van Eline, dat nog ergens in de auto rondslingerde.

Amélie: De koe, de vis, de nijlpaard.
Mama: Het nijlpaard schatteke.
Amélie, onverstoorbaar: De beer, de kangoeroe, de varken.
Mama: Nee, het is het varken.

Waarop ze eens diepe zuchtte, onderwijl waarschijnlijk nog eens goed met haar ogen rollend, zoals alleen een vijfjarige dat kan, en toen als volgt verder las.

Amélie : een kip, een kikker, een giraf, een panda,…

Het leven zoals het is, tweetalige kindertjes op de achterbank.

Keuzestress.

Het was een moeilijke dag vandaag op school vond ze. Ik vroeg waarom. Denkend aan moeilijke werkblaadjes, of een ingewikkeld spel.

Omdat vandaag iedereen met haar wou trouwen, was het antwoord. Maar ze ging toch maar met Thomas trouwen later. Dan werd hij de papa, en zij de mama. En gingen ze in hetzelfde huisje wonen natuurlijk.

Wat is het leven heerlijk simpel als je 5 bent…

 

Gemakkelijk

Een regenachtige zaterdagochtend, dochter kruipt veel te vroeg bij ons in bed. Na een tijdje hebben we het over de grote vakantie die in aantocht is, en haar verjaardag die aan het einde van deze vakantie valt. Of ze al nagedacht had wat ze dit jaar graag voor haar verjaardag zou hebben. Zonder nadenken antwoordde ze “een speelhuisje voor in de tuin, of een nieuwe jeansbroek uit de JBC”. Wat een gemakkelijk kind hebben wij toch.

Welopgevoed

Amélie: Mamaaaaa, mag ik bij u komen liggen? (Het hese slaapdronken stemmetje moet u er maar bijdenken)
Mama, na een blik op de wekker (07u14): Ja schat, kom maar…
Amélie: Dank u mama!

Waarna ze al trippelend tot aan ons bed komt gelopen en zich in mijn armen nestelt.

Jip en Janneke

A : Dit is een kerk, he mama?
Ik  : Inderdaad.
A : Daar kunnen mensen dan gaan trouwen.
Ik :  Als ze dat willen, dan kan dat ja.
A : Als je moeder wilt worden, dan moet je eerst trouwen he mama.
Ik : *verslik mij efkes* Wie zegt dat?
A : Jip en Janneke. Maar mama, seg, dan moet jij wel dringend trouwen he met papa. Gij hebt al 2 kindjes…

Het feit dat we al getrouwd waren verstond ze niet zo goed. Want waar was zij toen dan? Ik denk dat ik de luistercd van Jip en Janneke maar terug naar de Hema breng. Dat bespaart mij enkele moeilijke gesprekken zo ’s morgensvroeg in de auto.