Retro-spul

Gevonden bij haar, opgehaald in Nederland door een collega die zo lief was om er een kleine omweg voor te maken.

Een nachtkastje voor op Eline haar kamertje.

En een leuk serviesje.

Oh denneboom

Annelyse begon er mee, maar het was uiteindelijk Jessie die achter onze kerstboom vroeg. Curieuze-neuze-mosterdpot dat ze is. Ze heeft er wel efkes op moeten wachten want wij hadden er nog gene staan *schaamt zich diep* Veel sneeuw, nog meer sneeuw, en weinig strooizout zorgden er voor dat wij iets later dan voorzien bij onze kerstboomverkoper geraakten. Maar kom, hij staat er nog net op tijd. Professioneel versierd door Amélie, bij wijze van beloning omdat ze geen kik gelaten heeft bij de dokter toen deze de draadjes uit haar voorhoofd haalde.

Modderbad

Vandaag zijn we een groot stuk van de dag bezig geweest met het min of meer egaliseren van onze tuin zodat we tegen volgende zomer eindelijk kunnen beschikken over een schoon gazonneke. Amélie had de tijd van haar leven ondertussen en heeft zich de hele tijd vermaakt met haar kruiwagen, schepje, enkele potjes en een emmer water.

Kinderplezier

Momenteel bestaat ons terras-to-be uit een hoop stenen (als alles goed gaat komt er heel binnenkort al wel een laag beton bovenop). Niet echt gemakkelijk om daarop uw tuinstoeltje in evenwicht te houden, ik zweer het u.

Amélie laat het echter niet aan haar hart komen, en heeft bijna een ganse namiddag gespeeld met die stenen dus, en een overschotje van de dakgootafvoerbuis die papa had laten liggen. Een kinderhand is toch gauw gevuld he…

En nee, ik ben geen moeder die haar kinderen kleren laat dragen tot ze er letterlijk uitbarsten omdat ze te klein zijn. Het is dus geen kleedje dat te kort is, maar wel degelijk een t-shirt. Haar short had ze enige minuten daarvoor uitgespeeld. De reden waarom ik dit erbij schrijf? Omdat ik mezelf exact dezelfde vraag zou stellen moest ik in jullie plaats zijn… 🙂

Papaaaaaa, eeeeeeeeten

Amélie is zot van de grote schuifraam die we nu in de living hebben. Regelmatig gaat ze eens kijken wat er buiten zoal te beleven valt. Ook papa roepen om te komen eten gaat nu veel vlotter als voorheen…

Meubel-geluk

Bij Isabel kwam de Sint vandaag al met een paar geschenkjes strooien. En hopelijk zijn ze daar ten huize Klein Konijn al volop aan het genieten van hun gemeubelde stulpje!

Dat doet mij ook verlangend uitkijken naar het moment waarop ik mij ook volledig ga kunnen laten gaan in de aankoop van nieuwe meubels en spulletjes om alles naar mijn goesting in te richten. Maar eerst gaan we onze centjes bij elkander sparen voor de parket. First things first.

Hoewel, deze kast konden we toch echt niet laten staan. Dit was echt wat ik zocht (een hele oude kast, helemaal mijn ding, en nog voor een prijsje ook!), dus voilà…

En ze staat zo schoon in ons living!! *blinkt van contentement*

Back in buzzinezz

En hier zit ik dan, achter mijn computerschermpje te glunderen… Jaahaaa, in onze eigenste “nieuwe” living, jawel! Nog een beetje kaal voor het moment (op de houtkachel en het computertafeltje na), maar kijk, ge moet genieten van de kleine dinges des levens naar het schijnt.

En nee, ze het is nog niet helemaal af. Want binnen een paar maanden pas kunnen we de parket leggen, als de beton tegoei uitgedroogd is. En het verven stellen we ook uit tot dan. En de ramen moeten nog een nieuw kleurtje krijgen, en…. Maar ondertussen genieten we al met volle teugen van ons nieuw uitzicht op de tuin, van het zonnetje dat nu volop de kans krijgt om binnen te schijnen (als ze niet verstopt zit achter de regenwolken welteverstaan), en niet te vergeten van onze herwonnen bewegingsvrijheid. We waren die kleine keuken nu echt wel meer dan beu gezien!

Ik zal binnenkort eens een voor- en na’tje plaatsen!

En ook over Amélie valt er natuurlijk veel te vertellen!

En ook over het zusje in de (intussen flink groeiende) buik!

Maar nu eerst bedje in! Slaapwel!

Een teken van leven…

Veel te vertellen, maar nog steeds geen internet thuis. Vandaar dit snelle, chaotische berichtje tussendoor vanuit school (tijdens mijn vrij uur hoor 🙂 ).

– Met de verbouwingen loopt alles goed. De grootste werken zijn achter de rug, de gaten voor de nieuwe ramen zijn gemaakt en afgewerkt. En alles staat nog recht, dus geen reden tot klagen wat dat betreft! 😉 Woensdag (morgen) brengen ze de ramen en ik verwacht dat die ergens in het weekend geplaatst zullen worden. Alle oude bezetsel is afgekapt, de betonnen vloer is gegoten, enfin, wij zijn al heel blij met het voorlopige resultaat. Maar nu gaan we beginnen met alles af te werken en daar kruipt veel tijd en werk in omdat we veel zelf doen. Laat ons stellen dat we blij gaan zijn als het gedaan zal zijn, want we worden het af en toe wat beu om in onze keuken te leven. Maar tegelijkertijd kijken we echt uit naar het resultaat, we gaan blij zijn!

– Ook de zwangerschap verloopt perfect! Volgende week zitten we al in de helft! Dit gaat echt veeeeeeel te snel! Sinds een paar weken weten we ook het geslacht….. en tatadaaaaa…………. Amélie krijgt er een klein zusje bij!! We zijn echt reuzeblij met dit nieuws, met onze twee dochtertjes! Verder doet de kleinste meid het prima en schopt ze regelmatig al lustig om zich heen. Ook het buikje groeit flink verder. Niks dan goed nieuws dus!

– Ook Amélie doet het prima. Ze is het ondertussen alweer terug helemaal gewoon bij de onthaalmoeder, en vermaakt zich ook prima op onze werf. Haar kruiwagentje en schepjes worden regelmatig uitgehaald om een handje toe te steken. Maar ik denk dat ook zij blij zal zijn als we terug in onze living kunnen, en ze dus opnieuw meer plaats zal hebben om rond te crossen en te spelen. Maar het moet gezegd, we hadden op voorhand wat schrik dat ze wat last ging hebben van al dat gebreek, maar ze doorstaat de verbouwingen echt prima! Een dikke pluim dus voor onze grote meid!

Zodra ik kan kom ik met de bijhorende foto’tjes! Alle, wij vliegen er hier terug in!  Tot de volgende…

Hello… Goodbye…

Amai, dat had wat in… Voor het eerst in meer dan twee weken vind ik de tijd (en eerlijk gezegd ook de goesting) om nog eens iets neer te pennen. Het waren dan ook twee drukke weken! De laatste voorbereidingen op school, de eerste schoolweek, Amélie terug naar Lolo, terug het werkritme hervatten… Maar hier ben ik dus weer!

Maar niet voor lang… Dinsdag beginnen ze hier namelijk met de grote werken! En dat houdt in dat de hele living ontruimd en opgebroken moet worden. Gedurende de werken zullen we dus geen internet- en telefoonverbinding hebben, vermits alle verbindingen in de living liggen. Vandaag zijn we dus al begonnen met het leegmaken en het in dozen stoppen van onze spulletjes. Amélie haar taak was dan om de dozen wat op te fleuren…

Morgen gaan we dan alle meubels verplaatsen en de vloer uitbreken. Vanaf dinsdag komen ze dan een betonnen vloer gieten, en twee gaten maken om twee ramen te plaatsen (een grote schuifdeur die op de tuin geeft, en een gewoon raam in de achtergevel). Daarna is het dan weer even aan ons, want dan gaan we alle bezetsel van de muur breken, en dan gaat Stijn met zijn collega opnieuw bezetten. Wij gaan ondertussen een drietal weekjes in de keuken vertoeven, maar ach, dat overleven we ook weer wel zeker. Ik kijk er eigenlijk wel een beetje naar uit, omdat ik weet dat ik heel blij ga zijn met het voorlopige resultaat. Voorlopig, want de afwerkingen zullen pas voor binnen een paar maanden zijn, als de betonnen vloer en het bezetsel voldoende gedroogd zijn. Dan kunnen we op jacht gaan achter parket, een leuk kleurtje voor op de muur, nieuwe meubeltjes… De Ikea-catalogus ligt al klaar (dank u Els!)…

Het gewone gangetje

Ok, hier zijn we dan weer na een drukke week. We hebben mijn verjaardag gevierd (jaja, 26 lentes jong/oud alweer), we hebben geBBQ’d voor diezelfde verjaardag en ook voor de vejaardag van Tanti, we hebben verschillende uitstapjes gedaan naar oa. Bokrijk en Ikea (jaja, dat reken ik onder uitstapjes maken 😉 ), we ik heb de verfborstels nog eens boven gehaald om de gang een nieuw kleurtje te geven en nog zo vanalles… Druk druk dus. Maar nu gaat het hier weer voor eventjes zijn gewone gangetje en is er weer tijd voor nieuwe berichtjes. Voor eventjes zeg ik dan wel, want normaal gezien beginnen we volgende week met de grote verbouwingen in onze living. Nog een beetje stress, zo net voor het nieuwe schooljaar, maar ach, dat zullen we ook wel weer overleven zeker??

Ondertussen kan ik ook zeggen dat de misselijkheid het gevolg was van een doodgewoon griepje-in-de-buik en dat het dus niets te maken had met het kleine frummeltje. Gelukkig maar! Ben ondertussen de 3 maanden alweer gepasseerd en donderdag is het weer eens tijd voor een volgend gyne-bezoekje. Leuk leuk!