Droog!

Na 5 dagen zonder ongelukjes denk ik dat ik officieel mag stellen dat ons oudste van de pampers af is! Ik had het gelijk niet meer verwacht voor haar 18e, maar hey, een mens kan zich blijkbaar vergissen… 🙂

En leuk dat ze dat zelf vindt, niet te geloven! Alsof ze nooit anders gedaan heeft doet ze zelf haar broekje naar beneden/boven. Ze voelt perfect wanneer ze moet en kan dan ook ophouden tot ze op het potje zit. We hebben gisteren zelfs samen de grote (wekelijkse) boodschappen gedaan (toch wel 2 uur weg geweest) en allemaal zonder problemen.

En nu alle pamper-leed achter de rug is denk ik ook te kunnen besluiten dat het bij Amélie vooral een wel-kunnen-maar-niet-willen houding was die voor de gekende problemen zorgde. Heb ik al gezegd dat het soms een koppige is, die oudste dochter van ons?

En bij deze hoop ik de pamper-ellende dan ook voorgoed te kunnen vergeten. Wat zegt u? Eline? Dat gaat vanzelf gaan joh… 😉

Zou het?

Vandaag de 4e pamperloze dag achter de rug. En ik durf het bijna niet te schrijven, maar ik denk dat het deze keer de goede richting aan het uitgaan is. Haar hele ingesteldheid is veranderd. Waar ze zondag om 17u al vroeg om te gaan slapen (omdat ze weet dat ze dan een pamper aankrijgt), heeft ze vandaag een hele dag fijn buitengespeeld (zelfs zonder middagdutje) en heeft ze verschillende keren op het potje gedaan. Tegen de avond had ze er zelfs plezier in. De pamper-oorlog zal nog niet helemaal gewonnen zijn, dat besef ik wel, maar ik denk dat ze ondertussen toch al flink op weg is!

Onnodig te zeggen dat ik meer dan trots ben op mijn flinke grote meid!

Musti

Sinds gisterennamiddag zijn we terug “vollen bak” aan de slag gegaan met het anti-pampers-plan. Ik heb de laatste tijd veel tips gekregen en gelezen, tijd dus om het allemaal in de praktijk om te zetten. En deze keer gaan we door…

Omdat Amélie al heel de namiddag achter frietjes van de frituur aan het vragen was, besloten we om inderdaad frietjes te gaan halen ’s avonds. En voor u uw wenkbrauwen fronst, onze bijna-driejarige beslist niet altijd wat er op tafel komt hoor. Het plan was dat oma en mama naar de frituur zouden trekken, en opa zou dan bij de kindjes blijven omdat papa nog eventjes weg was.

Omdat ons spook altijd alles hoort wat ze niet zou moeten horen, zeg ik nog heel stil tegen oma “Ik ga boven eerst nog snel een onderbroekje halen om klaar te leggen moest die…” en ik maak mijn zin niet helemaal af, maar ik bedoelde natuurlijk dat ik snel een slipje ging halen zodat opa niet helemaal naar boven zou moeten crossen, moest Amélie toch een ongelukje doen terwijl ik weg was.

Terwijl ik boven ben vraag Amélie aan oma “Wat is mama gaan doen? Een onderbroekje halen voor Musti?”…

Met zonder

Water met zonder druppeltjes.

Buiten spelen met zonder trui.

En als toppunt, een sandwich met zonder niks.

Ik krijg het maar niet uitgelegd…

Yes!

Voor het eerst sinds de crash staat de teller van mijn Google Reader op 0. Jaja, dat is 0 zoals in geen nieuwe berichten meer, zoals in alles bijgelezen.

Dat dit oude gedrocht van een pc (maar ik ben er wel blij mee hoor pap :-)) mijn Google Reader gemiddeld maar eens om de 217 pogingen wilde openen werkte een snelle afhandeling natuurlijk niet in de hand.

Maar nu dus de volgende oproep. Gelieve allen niks nieuws meer te publiceren van nu tot zondag (tot mijn nieuwe pc waarschijnlijk gebruiksklaar zal worden gemaakt). Kwestie dat ik nooit meer dat afschuwelijke getal van 658 (!) moet zien staan bij mijn nieuwe items.

Allegaartje

Deze voormiddag heb ik mij voor het eerst in – euhm – jaren eigenlijk –  nog eens op de markt begeven. En het was dan nog omdat ik over de markt moest om bij het gemeentehuis te geraken. Ik ben namelijk zo geen marktganger om het zo te zeggen. Ik weet eigenlijk niet waarom. Of ja, eigenlijk weet ik het wel. Ik heb het zo niet op heel die massa slenterende mensen, brrr.  In de zomer (of nog beter, op vakantie) af en toe eens een rommelmarktje of een jaarmarkt of zo, tot daar aan toe. Maar die wekelijkse drukte? Nee, niet echt mijn ding.

Dit alles eigenlijk maar om te zeggen dat ik dan toch maar iets gekocht heb, daar op die markt. Bloemen. Hele mooie. En ons oudste kreeg van de vriendelijke ‘bloemenmeneer’ ook een bloem. Fier dat ze was. Kheb ze bij thuiskomst wel al flink moeten inkorten, want ze had er onderweg zo hard mee gezwaaid dat ze afgeknakt was. Maar het staat wel schattig zo in dat mini-vaasje. Ah ja, en aardbeitjes heb ik ook gekocht, mmmm…

Verder liep er daar op de markt een mevrouw met een tweeling rond. Niks speciaals, ware het niet dat ze die twee schattige mannekes gewoon rondsleurde in hun maxi-cosi’s. Aan elke arm een. In evenwicht was ze wel. Pfieuw, ik was plots nog gelukkiger met mijn Tricot Slen.

Vandaag is ook onze nieuwe pc geleverd. Nog eventjes wachten tot hij helemaal klaar is voor gebruik, en dan vliegen we er terug in. Momenteel gebruiken we een heel oud exemplaar, dat eigenlijk bedoeld is om volgend schooljaar in mijn klas te zetten, en dat vlot niet zo best. Maar bon, voorlopig hebben we het er toch maar mee gered. Maar binnenkort kan ik dus terug aan mijn foto’s en kan ik mijn berichtjes terug opfleuren met leuke kiekjes.

Ik kijk er al naar uit…

Mooi

Nieuw leven is altijd mooi. Maar soms toch nog net dat tikje mooier! Proficiat B. en K.! Welkom Hanne!

Uit!

Geholpen door enkele dagen afgesloten te zijn van de rest van de wereld (voor wie mij niet kent, ik schijn nogal de neiging te hebben om soms een ietsiepietsie te overdrijven, zou in de familie zitten) was ik al een heel eind gevorderd in het boek. Gisterenavond dan nog eens doorgepitst, en nu is het dus uit. Dus al wie met prangende opvoedvragen zit, ik zou zeggen “shoot”, want vanaf nu heeft geen enkel kindertje nog geheimen voor mij. 🙂

Nu maar hopen dat de tips ivm de zindelijkheidstraining iets uithalen en dat we ons oudste nu eindelijk eens van de pampers af gaan krijgen, want 1 september  komt toch stilaan een beetje dichterbij he. To be continued…

Met dank aan Rozebril en haar dochter met de onschuldige hand, en aan Maaike, die mij spontaan wat tips doormailde. Mercikes!

Tettergat

Enkele van mijn favorieten de afgelopen tijd :

– Haar nieuw lievelingsdrankje is “druppeltjeswater”.

– Onlangs was ze de vingers aan oma’s hand aan het tellen. Bij 5 aangekomen wijst ze op de andere hand en zegt ze “geef eens 6…”

Het mooiste moment van de dag

Wanneer ik om iets na zessen terug in bed kruip na het eerste flesje van Eline, om dan te beseffen dat ik met gemak nog twee hele uren kan slapen alvorens de oudste mij wekt rond de klok van 8… Zalig, en oh zo anders dan een aantal weken geleden! En oh wat gaat het pikken als ik in september terug vroeg uit mijn bedje zal moeten…